Joost van den Vondel

thumb|250px|Portret Joosta van den Vondela autorstwa Philipa de Konincka thumb|Joost van den Vondel Joost van den Vondel (ur. 17 listopada 1587 w Kolonii, zm. 5 lutego 1679 w Amsterdamie) – niderlandzki dramatopisarz i poeta klasycznej doby niderlandzkiej.

Vondel uważany jest obok Gerbranta Bredero i Pietera Corneliszoona Hoofta za najważniejszego pisarza niderlandzkiego złotego okresu Holandii. Należał do założonego przez Hoofta kręgu przyjaciół sztuki ''Muiderkring''. Jego rodzice byli mennonitami i uciekli przed prześladowaniami religijnymi z katolickiej Kolonii. Jako liryk w doskonałej, wzniosłej i pełnej uczucia formie opiewał swój kraj, Ren i śmierć swoich ukochanych, w satyrach politycznych występował głównie przeciw fanatykom kalwińskim (sam od roku 1641 był katolikiem). Jego dramaty należą do najlepszych w literaturze niderlandzkiej. Wydania zbiorowe poezji Vondela ukazywały się w latach (1850–1869) i obejmowały 12 tomów. Jego postać została wspomniana w powieści ''Odkrycie nieba'' Harry'ego Mulischa. Źródło: Wikipedia