Pierre Vidal-Naquet

thumb|In het 13e arrondissement is de Esplanade Pierre Vidal-Naquet genoemd naar Vidal-Naquet Pierre Vidal-Naquet (Parijs, 23 juli 1930 – Nice, 29 juli 2006) was een Franse geschiedkundige van Joodse afkomst.
Hij was gespecialiseerd in de geschiedenis van het hellenisme maar schreef ook over andere (historische) zaken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zijn ouders in mei 1944 door de Gestapo in Marseille opgepakt en afgevoerd naar het naziconcentratiekamp Auschwitz alwaar zij om het leven werden gebracht.

Na de oorlog studeerde hij geschiedenis en hield zich bezig met onderwerpen als de Griekse oudheid, de geschiedenis van het jodendom (onder meer de Holocaust) alsook de hedendaagse geschiedenis (bijvoorbeeld de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog).
Hij was als leraar en studiedirecteur verbonden aan de École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS).

Behalve zijn beroepsmatige werkzaamheden als historicus zette hij zich actief in voor de mensenrechten en keerde hij zich daarom tegen het optreden van Frankrijk in de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog.

Met andere bekende intellectuelen zoals Michel Foucault en Jean-Marie Domenach tekende hij op 8 februari 1971 het manifest van de Groupe d'information sur les prisons. Ook bij diverse andere vredesorganisaties was hij betrokken.

In juli 2003 nam hij deel aan een oproep van Une autre voix juive (de Franse tegenhanger van de Joods-Nederlandse organisatie Een Ander Joods Geluid) waarin diverse Franse Joden hun solidariteit met de Palestijnen betuigden.

Pierre Vidal-Naquet overleed enkele dagen na zijn 76-ste verjaardag. Door Wikipedia aangeleverd