Erwin Piscator

thumb|Familiefoto van Erwin Piscator (2e van links) thumb|De ''Volksbühne Berlin'', de locatie van zijn eerste successen als regisseur in 1924 thumb|De ''Piscator-Bühne'' in Berlijn (1927–29), voordien: ''Neues Schauspielhaus'' thumb|Erwin Piscator in 1931 thumb|Freie Volksbühne Berlin thumb|De grafsteen van Erwin Piscator en Maria Ley op de begraafplaats ''Waldfriedhof Zehlendorf'', Berlijn Erwin Friedrich Maximilian Piscator (Ulm, nu: Greifenstein, 17 december 1893 – Starnberg, 30 maart 1966) was een Duitse toneelregisseur en theaterproducent. Hij was samen met Bertolt Brecht een van de meest vooraanstaande exponenten van het episch theater, waarin veelal de sociale en politieke stellingname op de voorgrond staat.

Ten tijde van de Weimarrepubliek behoorde hij tot de avant-garde van het toneel en onderzocht uitgebreid de nieuwe mogelijkheden van de theatertechniek, zoals filmprojecties en bewegende decorstukken. Tussen 1927 en 1931 dreef hij in Berlijn drie theaters die als ''Piscator-Bühnen'' aangeduid werden. Hier maakte hij politiek theater dat bij het publiek wisselende reacties teweegbracht en veel discussie losmaakte.

Hij moest vanwege de nazi-dictatuur voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog uitwijken naar het buitenland en reisde naar Rusland, Frankrijk en ten slotte naar de Verenigde Staten. In de jaren 50 keerde hij terug naar Duitsland en deed met theaterstukken die het nog recente nazi-verleden als thema actualiseerden opnieuw van zich spreken. Zijn oeuvre omvat naast theaterproducties ook speelfilms, hoorspelen en geschriften. Door Wikipedia aangeleverd