Ludwig Marcuse

thumb|Graf van Ludwig Marcuse Ludwig Marcuse (Berlijn, 8 februari 1894 - Bad Wiessee, 2 augustus 1971) was een Duits-Amerikaanse filosoof en schrijver. Hij voltooide in 1913 de studie filosofie in zijn geboortestad. Later verhuisde hij naar Freiburg im Breisgau, waar hij zijn studie op het gebied van literatuur voortzette. In 1917 behaalde hij zijn doctoraat in Berlijn bij Ernst Troeltsch met een proefschrift over Friedrich Nietzsche.

Na een korte baan bij Troeltsch werd Marcuse een freelance schrijver en theatercriticus in Berlijn, Königsberg en Frankfurt. Na de machtsovername van de nazi's in 1933, werd hij vanwege zijn joodse afkomst gedwongen te vertrekken uit Duitsland. Tot 1939 woonde hij, zoals veel andere Duitse intellectuelen, in het Franse Sanary-sur-Mer. In datzelfde jaar nam hij, na een zes maanden durend verblijf in de Sovjet-Unie, de vlucht naar de Verenigde Staten waar hij in 1944 Amerikaans staatsburger werd. Daar had hij een leerstoel aan de University of Southern California in Los Angeles, waar hij Duitse literatuur en filosofie onderwees. Hij schreef daar ook onder het pseudoniem Heinz Raabe.

In zijn literaire werk was hij vooral gericht op de schrijvers van de 19e eeuw en het expressionisme van de 20e eeuw. Als voorbeelden zijn de publicaties over Ludwig Börne, Georg Büchner, Heinrich Heine te noemen. Bovendien publiceerde hij twee autobiografieën. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog verbleef Marcuse tijdelijk in Duitsland, aan het begin van de jaren zestig in Bad Wiessee, en vestigde zich daar uiteindelijk permanent. Hier is hij overleden in 1971.

Ludwig was geen familie van Herbert Marcuse, eveneens een voor het fascisme gevluchte Duits-Amerikaanse intellectueel. Door Wikipedia aangeleverd