Witold Gombrowicz

Witold Marian Gombrowicz (ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach, zm. 24 lipca 1969 w Vence) – polski powieściopisarz, nowelista i dramaturg. Jego twórczość cechują analiza psychologiczna człowieka jako uwikłanego w spuściznę kultury i w innych ludzi, analiza tożsamości jednostki w interakcji z innymi, problemu niedojrzałości i młodości, ról klasowych, a także poczucie absurdu, bunt i kontestacja względem przyjmowanych przez społeczeństwo tradycyjnych wartości, antynacjonalizm i krytyka romantyzmu. Te elementy przeplatały się w jego utworach: powieściach ''Ferdydurke'' (1937), ''Trans-Atlantyk'' (1953), ''Pornografia'' (1960) i ''Kosmos'' (1965), oraz dramatach, m.in. ''Iwona, księżniczka Burgunda'' (1938) oraz ''Ślub'' (1953).

Od 1939 Witold Gombrowicz przebywał na emigracji: do 1963 w Buenos Aires, od 1964 aż do śmierci w Vence. W latach 1953–1969 prowadził ''Dziennik'', w którym w sposób ironiczny i z humorem opowiadał własne losy, podejmował dialog z różnymi nurtami filozoficznymi, z tradycją kultury polskiej i komentował bieżące wydarzenia polityczne. Zyskał sławę w ostatnich latach życia, był wówczas wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1966, 1968, 1969), której nie otrzymał. Należy do najczęściej tłumaczonych autorów polskojęzycznych i był wymieniany jako jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku. Źródło: Wikipedia